Ten dąży najszybciej, kto idzie samotnie.

 To byłby dla mnie
zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.

 Okazuje się, że jestem taki jak wszyscy ludzie – widzę świat nie takim jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.

 Ludzie nie są w stanie pojąć co to jest szczęście.

 Wpuszczenie innych do swojego
życia może być trudne, pozwolenie im
na to, by się naprawdę zbliżyć. Czasami
samotność wydaje się bezpieczniejsza.

 Poza tym warto żyć chwilą, choć często chce się własne serce odłożyć do lodówki.

 Od konkurencji uczymy się najwięcej.

 Uwodzenie jest dla niej jak gra PlayStation- calkowicie bez konsekwencji.

 A wie pan co jest najlepszego w złamanym sercu? (...) Tak naprawdę można je złamać tylko raz. Reszta to ledwie zadrapania.

 Nie jestem ładna. Nie jestem piękna. Jestem promienna niczym słońce.