Są takie chwile, kiedy człowiek nie ogląda się na koszta.

 Piękno miłości dostrzegasz w pełni dopiero wtedy, kiedy ją tracisz.

 Jesteśmy skazani na zgubę, skazani od samego początku, i umrzemy, znając
tylko niewielki fragment rzeczywistości,
który w dodatku pojmujemy na opak.

 To nie zależy od doktorów. Nie zależny
od nieobecnych aniołów. Nie zależy nawet
od Boga, który jeśli istnieje, nie przebywa akurat w okolicy. To zależny ode mnie.

 Gdy jest się dojrzałym, szybciej wiadomo, co jest właściwe.

 O ile rozmowa jest tekstem, o
tyle śmiech jest muzyką, sprawiającą,
że wspólnie spędzony czas staje
się melodią, której można słuchać
w kółko i nigdy nie straci uroku.

 A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.

 Grzeczność nie mogłaby istnieć bez odrobiny hipokryzji.

 Myślę, więc jestem. No, Kartezjusz, toś się, chłopie, ździebko zagalopował.

 (...) żaden kot, który ryczy, nie potrafi mruczeć.

 Ludzie żyjący samotnie zżywają się z samotnością.