W zimie człowiek robi się strasznie stary.
W zimie człowiek robi się strasznie stary.
Udostępnij:
Inspiracje:
Widzę, kim jestem w twoich oczach,
i staram się być tym człowiekiem,
bo ty w niego wierzysz, a ja myślę,
że wiara może wystarczyć, żeby
uczynić mnie takim, jakiego chcesz.
Także miłość potrzebuje czasu, by dobrze ją trawić.
Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie.
Za późno się cofać - świat istnieje tylko dzięki temu, że zawsze za późno się cofać.
Czasami stary świat
musi się nam zawalić,
byśmy mogli budować nowy.
Nie nosisz przy sobie broni, leszczu? A powinieneś. Świat jest pełen niebezpieczeństw.
... jeśli kogoś kochamy, to dosyć
trudno jest nam wybić go sobie
z głowy, kiedy nas porzuca.
- I to Cię gnębi? Że twoim zdaniem za mało się znamy?
- Nie - odrzekła. - Gnębi mnie to, że nie mam pewności, czy kiedykolwiek się dobrze poznamy.
...strach przed najgorszym jest gorszy od pewności najgorszego.
Ten ucieleśnia szept, kto szeptu słucha.