W zimie człowiek robi się strasznie stary.
W zimie człowiek robi się strasznie stary.
Istnieją wspaniali ludzie, których
spotykamy w niewłaściwym momencie.
Istnieją także ludzie, którzy są wspaniali,
bo spotykamy ich we właściwej chwili.
Nasza historia się zakończyła, ale
nasz podróż trwa. Ponieważ zawsze
będziemy żyć na krawędzi, aż do śmierci.
Praca jest u pewnych natur lekarstwem na każdą boleść.
Życie to zarówno ból, jak i rozkosz.
Sen to najlepsza wymówka, żeby nie ruszać się z domu, skoro wszędzie czają się jakieś wampiry!
Żeby w pełni zaznać życia, człowiek powinien umierać każdego dnia.
Umarł bardzo szybko. Na nikotynę, serce i temperament.
Najjaśniejszym blaskiem świeci się wtedy, gdy wokół panuje ciemność.
Samotność okazała się dżumą naszych czasów.
Być człowiekiem oznacza mieć wątpliwości i mimo to iść dalej swoją droga.