W zimie człowiek robi się strasznie stary.

 Gdyby słońce i księżyc zaczęły wątpić, natychmiast by zgasły.

 To, co dajesz Momo pozostaje Twoje na zawsze. To, co zachowujesz jest na zawsze stracone.

 Wiele razy chciałem Ci się wytłumaczyć,
ale jakoś nie umiałem. Pisałem listy
i darłem je. No, ale to oczywiste, że
człowiek nie umie wytłumaczyć innym
tego, czego sam dokładnie nie rozumie.

 Kłopot z Przeznaczeniem, niestety, polega na tym, że często nie uważa, gdzie wtyka palce.

 Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.

 Jeśli się kogoś kocha, to się go kocha, a gdy nie ma już nic, co można by mu zaoferować, wciąż daje się miłość.

 Za tym światem istnieje świat cienia, z którego mogę czerpać moc.

 Człowiek potrzebuje miejsca, do
którego mógłby należeć. Mniej lub bardziej.

 Potrzeba smutku stała się nałogiem w miarę niszczycielskiego działania lat.

 Jak masz głupio
myśleć, lepiej odpocznij.