Są takie chwile, kiedy człowiek nie ogląda się na koszta.

 Gdy wokół jest ciemno,
pozostaje tylko spokojne czekanie,
aż oczy przywykną do mroku.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Buddyzm jest stokroć bardziej realistyczny niż chrześcijaństwo.

 Ja także kiedy odejdę może w ciemności zaświecę.

 Być, nie będąc widzianym.

 Milczenie to warstwa ochronna, zabezpieczająca przed cierpieniem.

 Grunt nie przywiązywać się do niczego.
Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.

 Kiedy człowiek boi się coś zrobić,
wtedy wie, że żyje. Ale kiedy człowiek
nie robi czegoś tylko dlatego,
że się boi, to wtedy jest martwy.

 Nie możemy uciec od naszej przeszłości, ponieważ nasza przyszłość jest w niej mocno zakorzeniona. Przeszłość jest tym, co nas kształtuje i decyduje o tym, kim stajemy się w przyszłości.

 Lepiej żyć we wstydzie, niż zginąć dumną.