Nie ma paragrafu, to jest kłopot, mówię, jest paragraf, to ...

 Musimy zaczekać na nasze dusze, aby miały szansę nas dogonić.

 Czas szlifuje i poleruje nasze oczekiwania.

 Czasem jednak musimy
robić rzeczy, których nie chcemy.

 Żyjemy pośród kłamstw. Dlatego
trudno nam dojrzeć prawdę.

 A może Bóg sobie mnie upatrzył na ateistę?

 Potrafił zrozumieć, że człowiek może chcieć odejść i jednocześnie bać się podróży.

 Będę tu siedział dzień i noc. Rozbiję obóz na twoim ganku. I nie odejdę. Mamy cały tydzień, Kotek. Albo załatwimy to jutro i będziesz mieć mnie z głowy, albo będę tu, dopóki się nie zgodzisz. Nie uda ci się opuścić domu.

 Widzisz, jestem gorącą
zwolenniczką przypadkowego
użycia wielkich liter. Obowiązujące
zasady są okropnie krzywdzące wobec wyrazów w środku zdania.

 Człowiek zawsze w końcu dociera do punktu, w którym rzeczy nie można dłużej odkładać na później, nie można być słabym przez jeszcze jeden dzień i obiecywać sobie, że jutro zacznie się inne życie.

 Prawdziwy Rzymianin rzuca się w wir walki i
wypruwa wrogom flaki włócznią i mieczem,
jak przystało na cywilizowanego człowieka!