Najpiękniejszym miastem świata jest to, w którym czujemy się szczęśliwi.

 Gdyby mnie częściej pan widywał,
To wszystko widziałby pan jaśniej,
I może wreszcie by pan spostrzegł,
Że z nikim innym - z panem właśnie.

 Część miłości do drugiego
człowieka: trzeba z czegoś zrezygnować. Czasem
trzeba nawet zrezygnować
z niego samego.

 Pokój to coś, co mamy w czasie, kiedy dojrzewa kolejna wojna.

 Człowiek czuje, że musi coś zrobić dla podtrzymania się na duchu.

 Smakował jak rzeczy, które nie mają smaku: ciepło, życie prawda, dobroć i miłość.

 Będziesz szlochać, lecz nikt nie zobaczy ani jednej twej łzy.

 Jesteś tam, w moich tęsknotach, marzeniach, w moim niepokoju o ciebie, w moim smutku.

 Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.

 Prawdziwe wyzwanie to walka, a nie zdobycie trofeum.

 Czas nigdy nie jest stracony, jeśli jest spędzony na przemyślenia, obserwację, w kontemplacji, pracy na rzecz innych, w samotności, czy w twórczości, czy służąc tym, którzy mają mniej szczęścia.