Pomieszczenie było takie duże, a ja byłam taka mała.

 Złość to tylko mały przecinek we wściekłości.

 Najgorsze jest czekanie.

 Dopóki się poruszasz- nie dopadną Cię.

 Czasem dzwonili do siebie, wysyłali SMS-y. Obydwaj grali równocześnie w kilka gier. Gra pierwsza nosiła tytuł "Coś mi nagle wypadło". Gra druga nazywała się "Nic się nie stało". Gra trzecia to "Strasznie mam dużo pracy", a czwarta - "Może jutro się spotkamy". Sporadycznie do głosu dochodziła także gra piąta: "Bardzo za tobą tęsknię.

 Jak łatwo nam poczuć się tą jedyną i jakież zdziwienie, kiedy się nią być przestaje.

 Podobno nastolatki potrafią przespać cały dzień.

 Powiadają, że wartość życia nie polega na tym, że ono trwa, lecz na tym, w jaki sposób się je przeżyło.

 Wszystko jest szachownicą nocy i dni, na której Los gra ludźmi niczym figurami.

 Znów dziecko zaprogramowane przez rodziców.

 Z każdym dniem rozumiał
coraz lepiej, że ludzie są zdolni.
Zdolni do wszystkiego.