(…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ...

 Mnie rozpacz brała nie za kobietą, lecz za miłością moją.

 Książka raz przeczytana staje się jedynie trofeum. Niczemu więcej nie służy.

 Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Nie oceniaj dnia po tym, jakie zebrałeś żniwo. Sądź po ziarnach, które siejesz.

 Może moja miłość nie jest z tego świata.
Gdy sobie uprzytomnię, jak straszny, jak
trywialny, cyniczny, groźny jest ten świat,
zastanawiam się, czy można, czy warto
jeszcze na nim kochać. Chciałoby się
powiedzieć, czy wypada jeszcze na nim kochać.

 Największym szczęściem
jest kichnąć, kiedy się ma ochotę.

 Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic. 

 Moją klęską nie jest samotność, lecz poczucie samotności.

 I muszę przygotować jedną z twarzy na spotkane twarzy, które spotkam.

 Jeśli droga nie prowadzi cię tam, dokąd ty chcesz, musisz znaleźć własną.