(…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ...

 Tu nie chodzi o to, jakie masz
zamiary, tylko o to, jak postępujesz.

 Psy szybko wybaczają przewinienia, a w obcych ludziach widzą życzliwość.

 Pozwalałam rozkwitać wściekłości, żeby zajęła miejsce bólu.

 Sprawiasz, że się śmieje, stanowisz
dla mnie wyzwanie i kręcisz mnie
jak nikt inny na świecie. Kiedy Cię
nie ma, czuję, jakby brakowało mi
czegoś naprawdę ważnego. Tak
ważnego, że przestaje się czuć sobą.
Nigdy dotąd nie miałem wrażenia, że
ktoś może być częścią mnie. Ale Ty
jesteś moja (...). Wiedziałem o tym
od chwili kiedy się poznaliśmy.
A ja jestem Twój. Nie chcę
należeć do nikogo innego.

 Czasem trzeba odłożyć na bok własne pragnienia, by służyć wyższym celom.

 Pomyśl jutro o tym, o czym możesz pomyśleć jutro.

 (...) to nie ważne, co się tam śniło pięknego, przebudzenie było straszne.

 Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować je odganiać. Ale coś zawsze zostaje.

 To prawda, nigdy nie można odrzucać możliwości, ze wydarzy się cud.