Nie był ideałem, ale dla niej był idealny.

 Teraz jest chwila żeby usiąść i pomyśleć. Zapłakać. A potem znowu się podnieść.

 Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.

 Potrzeba smutku stała się nałogiem w miarę niszczycielskiego działania lat.

 Jest jeszcze wiele historii do opowiedzenia, ran do wyleczenia
oraz toastów, które należy wznieść.

 Nigdy nie jest zbyt późno , żeby mieć szczęśliwe dzieciństwo.

 Głupi ludzie często zdolni są do rzeczy,
których mądrzy nie ośmielają się nawet rozważać.

 Była już taka zmęczona ludźmi
mówiącymi jej, co będzie dla niej dobre.

 Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.

 Sztuka moja jest i pozostanie protestem przeciwko temu właśnie światu, który ukazuje. I nawet gdyby opór był zgoła bezsilny, gdyby świat zewnętrzny do tego stopnia nas przeniknął i zniekształcił, iż nikt z nas nie mógłby zaufać żadnej myśli, żadnemu uczuciu swojemu, to przecież wystarczy sama świadomość zniekształcenia, ona to, świadomość, pozwoli nam wziąć rozbrat ze
spaczonym kształtem naszym.

 Zawsze marnuje się czas, gdy nie walczy się o swoje pragnienia.