
Jak wiele czasu traci się w życiu na niepicie wódki.
Jak wiele czasu traci się w życiu na niepicie wódki.
Po prostu zakochaliśmy się w sobie. Na to nie można nic poradzić, prawda? Nie możesz zdecydować, w kim się zakochasz, kiedy i gdzie. To się po prostu dzieje.
Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim strachem, może się przekonać,
że zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.
Czasami ludzi należało bać się bardziej
niż broni. Ludzie, zwłaszcza w trakcie wojny, potrafili być brutalni, okrutni, bezwzględni.
Jego umysł stał się pusty, jego marzenia zostały zmiecione przez ścianę czerni.
W naturze rzeczy leży, że ci, którzy zbawiają świat przed pewnym zniszczeniem, nie otrzymują wielkich nagród.
Nie przejmuj się zmarłymi, oni nie mogą cie zranić. Bardziej się martwię żywymi.
Zawsze mówiłaś, że najdłuższa podróż zaczyna się od jednego kroku.
Skoro Bóg nie zadowolił wszystkich, jak ja mam to osiągnąć?
Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?
Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.