Czuję się prześladowany przez ludzi.

 Los to wymówka dla tych, którzy nie chcą wziąć odpowiedzialności za własne życie.

 Zmieniasz myśli, zmieniasz życie.

 Życie, jeśli je szaleńczo będziemy gonić, zamęczy nas na śmierć.

 Potrzeba czasu i wysiłku, by coś stworzyć, ale w jednej chwili wszystko może się rozpaść jak zamek z piasku.

 Gdy już raz było się martwym, nic nie wydaje się straszne.

 Moje życie to ziemia wyschnięta od słońca i pragnienie morza.

 Albowiem tak do mnie mówi
sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".

 Niektóre kobiety to pułapki, w które wpadamy i z których już nie chcemy się uwolnić.

 Wydaję mi się, że w życiu nazbyt często tragedia goni tragedię.

 Gdybym między tymi
tłumami mógł zgubić samego siebie.