Chcę spędzać czas z ludźmi, dzięki którym czuję się dobrze. Z ludźmi, dzięki którym jestem szczęśliwa.
Iść na przód, żyć to nie znaczy zapomnieć o niej, ani ją opuścić...
Czasem od rozpaczy do pogodzenia się
z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.
Zbyt wiele tłumaczysz, a to znaczy, że kłamiesz.
Bez względu na to, jak to nazywamy
- umysł, dusza czy charakter - chcielibyśmy
myśleć, że posiadamy w sobie coś więcej
niż tylko zbiór neuronów, który nas "ożywia".
Dziś wiem , że w takich momentach jak tamten, trzeba po prostu przeczekać. Zacisnąć zęby i wypatrywać z nadzieją lepszych dni. A los... kiedyś musi się odmienić. I tak się dzieje.
Łagodne słowo kości łamie, a twarde - gniew wzbudza!
Przystosowanie jest tylko metodą, w żadnym wypadku nie celem.
Bez względu na to, jak bardzo jesteśmy zdeterminowani, jak głęboko wierzymy w swoje cele i marzenia, nie zawsze idzie tak, jak chcemy. Ale musisz wiedzieć, że nawet w trudnych chwilach, nigdy nie jesteś sam, a każda porażka to kolejny krok ku sukcesowi.
Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.
