Łagodne słowo kości łamie, a twarde - gniew wzbudza!

 Trochę ciebie weszło we mnie na zawsze jak trująca skaza.

 Wszystko ci, bracie, pójdzie jak należy,
Żyć się nauczysz, gdy w siebie uwierzysz.

 Grzech twój jest rzemiosłem, a nie przypadkiem.

 Ucieczka nigdy nie pomaga, odezwał się Głos.

 (...) jeżeli to, co mówisz, nie jest piękniejsze od ciszy, lepiej milcz.

 Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.

 Dla ocalenia drogich sercu osób przed złem potrafiłabym dochować największej tajemnicy.

 Bo to takie cudowne dla kobiety, kiedy wie, że ktoś żył jakimś filmem, który kręcił z nią sobie w głowie.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Skoro parę minut cierpienia wywołuje gniew, co się dzieje z człowiekiem po kilkudziesięciu latach? Nawet kamień
pęka po długotrwałym deszczu.