- Całemu światu odbija. To nie nasza
wina. My się do tego nie przyczyniliśmy.
Dostaliśmy go w spadku. - Myślę, że świat
jest w niezłych tarapatach, jeśli to my mamy
być normalni. - To się musi skończyć katastrofą.

 Nie możemy zmienić kraju. Więc zmieńmy temat.

 Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.

 Pokonaj swoje lęki i każ im spadać.

 Nie da się już tak zwyczajnie uchlać codziennością.

 Życie jest długie, ale śmierć jeszcze dłuższa.

 - Sprawiam ci ból? - spytał łamiącym
się głosem i spojrzał na nią bezbronnie.
- Tylko wtedy, kiedy mnie zostawiasz - odparła i wtuliła się w niego. - Nie opuszczaj mnie nigdy więcej.

 Jeśli się nie uszanujesz, inni tym bardziej cię nie uszanują.

 Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.

 Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.