Ale może powinniśmy kochać to, czego nie umiemy pojąć.
Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.
Jestem pewna, że to nie ja piszę swoje życie. Chciałabym umieć je czytać tak, jak jest napisane.
Tworzę i niszczę,
przeważnie jednak to drugie.
Milczenie, oto jest odpowiedź, pomyślał. Nigdy nie należy dawać głupkowi okazji do odpyskowania.
Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.
Jak wiele czasu traci się w życiu na niepicie wódki.
Miłość jaką do niej żywisz, jest twoja. Należy do ciebie. Jeżeli
ona jej nie chce, to i tak nic nie
może zmienić. Po prostu z niej
nie korzysta. To, co dajesz, Momo, pozostaje twoje na zawsze; to, co zachowujesz jest na zawsze stracone!
W głębokich dolinach zbiera się cień.
Ma barwę nocy lecz pachnie jak krew.
Wiadomo, że w bezsensownych sytuacjach ustępuje zawsze mądrzejszy.
Często jest tak, że co cenne i stracone, po odnalezieniu jest inne, niż gdy je zostawiłaś.
Cierpienie pozostawiło po sobie osad smutku i przygnębienia.