W pośpiechu nie docenia się cudów.
W pośpiechu nie docenia się cudów.
Udostępnij:
Inspiracje:
Witam z entuzjazmem każde odchylenie, które ludzkość uważa za normę!
Po to słyszy się głos w głowie, by móc czasami milczeć.
Może gdyby nie ta gra, nie weszłabym tu dzisiaj. Mimo wszystko...W sumie...Warto iść naprzód.
Jestem czarną wdową w żałobie po swoich niespełnieniach.
Istnieją miasta, do których tęsknie tak, jakby przeznaczone mi było tam spędzić całe życie.
O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.
Czasem lepiej powiedzieć coś głupiego, niż w ogóle sie nie odezwać.
Ludzie są raczej dobrzy niż źli.
Trzeba się nauczyć żyć z własnymi lękami tak jakby ich nie było. Innej rady nie ma.
Lecz przecież nawet wówczas, kiedy człowiek nie jest sparaliżowany strachem albo nie wyje z bólu, życie stanowi nieprzerwane pasmo zmagań z głodem, chłodem, bezsennością,
ze zgagą lub rwącym zębem.