Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Grzeczność jest dowodem inteligencji serca.

 Zastanawiam się, czy to prawda, że ze złych rzeczy zawsze powstają jakieś dobre.

 Atrament ścieka mi z kącików ust. / Nie ma szczęśliwszych ode mnie./ Objadłem się właśnie poezji.

 Wdzięczność jest tak hojna, że nie tylko dziękuje za dobrodziejstwa, ale z nich korzysta. Korzystanie z nich jest najlepszym podziękowaniem. Trzeba umieć korzystać z dobrodziejstw dziejów. Trzeba umieć korzystać z ludzi, którzy nas otaczają. Trzeba umieć czerpać z nich siłę.

 Jest coś bardzo upokarzającego gdy pożąda cię ktoś tak pijany że nie widzi na oczy.

 Całymi dniami leżeli na łące pełnej kwiatów, zasłaniając oczy przed słońcem i szepcząc sobie obietnice, których nie byli w stanie dotrzymać.

 Jeśli życie sprawia,
że nie możesz ustać, uklęknij.

 Łatwo jest się zakochać.
Najtrudniejsze jest to, co przychodzi później.

 Tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy.

 [...] była idealnie piękna, na duszy nosiła głębokie rany, a głęboko w sercu czuła przerażenie.