Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Żyliśmy w świecie krwi i chwały, dla której krew przelewano.

 Platon uczył, że obowiązkiem tego, który myśli, jest mówić głośno to, co myśli

 Największym szczęściem
jest kichnąć, kiedy się ma ochotę.

 Zło nie umiera nigdy. Zmienia tylko oblicze.

 Może większość ludzi woli, by dla nich myślały idee uogólnione. Ale jedynie prawda szczegółu jest prawdziwa. W rzeczywistości, jaką znamy, istniał tylko jeden człowiek, który kiedykolwiek umarł na krzyżu.

 Kurczowo czepiamy się naszych fantazji,
dopóki cena wiary nie okaże się zbyt wysoka.

 Jest na tym świecie wielu dobrych
ludzi. Ludzi takich jak ty, którzy nie mają łatwego życia, a jednak wciąż starają się postępować
tak, jak należy. Bohaterowie dnia codziennego.

 Miłość i wojna zbudowane są na tych samych fundamentach.

 Dobre maniery nigdy nie wychodzą z mody.

 Plotki, nawet prawdziwe, są jak płomienie: odetnij dopływ tlenu, a zamigocą i zgasną.