Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Niedostateczna wiedza
bywa groźniejsza od braku wiedzy.

 Człowiek czuje, że musi coś zrobić dla podtrzymania się na duchu.

 Wszyscy grzesznicy byliby w niebie nieszczęśliwi.

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.

 Wyjdź kłopotom naprzeciw, a spotkasz ich o połowę mniej.

 W miarę posuwania się po osi czasu, szansa przeżycia spada w końcu do zera dla każdego.

 Za każdym razem gdy coś widzę, zastanawiam się, co byś na to powiedziała.

 Nauczyć się czegoś od swych wrogów jest najlepszą drogą, aby ich polubić.

 Szczęście jest czymś, co
przychodzi pod wieloma postaciami, któż więc je może rozpoznać?

 W dzisiejszych czasach ludzie zbyt wiele myślą i niepotrzebnie wszystko analizują.