Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Światło i mrok. Życie i śmierć. Gdzie jest moje miejsce?

 Nic tak naprawdę nie przychodzi za późno.

 Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

 Aby matka pogrążyła się w żałobie nie zawsze konieczna jest śmierć dziecka.

 Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.

 Można też trzymać się prawdy.
Prawda bywa okrutna, a czasem
bolesna, ale przynajmniej jest prawdą.
Dzięki niej cała sprawa ma jakiś sens.

 Pożegnania rzadko spełniały pokładane
w nich oczekiwania.Teraz to wiedziała. Nie
przez niego wyjechałam. Dla niego chciałam zostać.

 Czasem nie trzeba słów,by wiedzieć, że coś się zmieniło.

 Nie trzeba pytać dlaczego. Zło po prostu istnieje.

 Właśnie w taką noc łatwiej zrozumieć czyjś dramat.