Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w ...
Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.
Powinniśmy wybaczyć naszym wrogom, ale nie wcześniej niż zawisną na szubienicy.
Jeśli dobrze się
wwąchać, to wszędzie śmierdzi.
Nie chcę się z nią żegnać, skoro tak naprawdę wcale nie chcę, żeby odchodziła.
Trudne życie to nie kara, tylko zadanie.
Dotyk jej dłoni nadal przypomina muśnięcie anioła.
Musisz zrozumieć, że nikt nie powiedział, że osiągnięcie celu jest łatwe. Musisz wierzyć w siebie, nawet jeśli nikt w tobie nie wierzy.
Życie może być krótkie albo długie, lecz ważne jest, w jaki sposób je przeżywamy.
Kiedy przyznajesz się do czegoś przed kimś, wie o tym jedna osoba. Kiedy musisz się przyznać przed samym sobą, masz wrażenie, że wiedzą o tym wszyscy.
Bitwy są te same co zawsze. Po prostu trudniej rozpoznać wroga.
Złość oślepia wojownika i sprawia , że popełnia on głupie błędy.