Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, ...

 Ludziom najtrudniej jest radzić sobie z własnymi uczuciami.

 Nie pozwól nikomu odebrać
sobie dumy z tego, kim jesteś.

 Jak lizać rany celnie zadane, jak lepić serce w proch potrzaskane?

 Nie możemy przewidzieć, co przyniesie jutro, ale możemy położyć na wadze to, co dzisiaj mamy w ręku. To jest niczym błyszczący kamień kroczny, który, kiedy jest używany, może przemienić zwykłe chwile w jeden ciągły, magiczny moment.

 Każde zmartwienie w końcu się zużywa.

 Potężni są już tacy. Czerpią swoją siłę ze słabości innych.

 Ludzie są raczej dobrzy niż źli.

 Czas przyniósł ze sobą rezygnację i melancholię słodszą niż pospolita radość.

 Na raj każdy musi zasłużyć sobie sam.

 Życie nabiera prawdziwego znaczenia, gdy otaczają cię ludzie, na których każdego dnia chce ci się patrzeć.