Ważniejszy niż same rzeczy jest entuzjazm, który w nie wkładamy.

 Czas leczy wszystkie rany, czy chcemy
czy nie. Czas oddala od nas wszystko, a na samym końcu czeka nas wyłącznie
mrok. Czasami odnajdujemy w nich
innych, a czasem znów ich tam gubimy.

 I chociaż żyję teraz w nowym świecie pełnym
smutku i kłamstw, temu beznadziejnemu chłopcu
po raz kolejny udaje się sprawić, że się uśmiecham.

 A ja po prostu wiem, że tak zwany dobry adres to człowiek, nie ulica.

 Pamiętajmy, że nie znamy tajemnic ludzkiej duszy, nie wiemy nigdy kiedy i jak może wystrzelić jakaś nieznana nam karabinka w serce. Człowiek to nie jest prosta sprawa.

 Za każdym razem, gdy wydaje mi się, że straciłem kawałek siebie, ty mi go przywracasz.

 Ja po tych wszystkich latach to naprawdę chcę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.

 Tak, każdemu się wydaje, że umrze,
kiedy zostaje rozdzielony z ukochaną osobą.

 Pociąga nas zwykle to, czego brak nam samym.

 Chcę czerwień zerwać z kwiatów
polnych, Czerwienią nocy spalić krew,
Jak piersi nieba chcę być wolny,
W chmury się wbić w koronach drzew.

 Niech będzie, co będzie; czas
wszystko równo w swym unosi pędzie.