[...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Ludzie powinni się przejmować. To dobrze, gdy inni coś dla nas znaczą, że za nimi tęsknimy, gdy ich zabraknie.

 Cierpliwość jest cechą geniuszy.

 Trzy grupy osób wykazują się
kreatywnością: pijani, zakochani i biedni.

 W ciszy koło czwartej nad ranem
słyszałem, jak powoli rosną korzenie samotności.

 Niebo jest posiniaczone, tylko burza może je uleczyć.

 Jestem otoczony ludźmi, a czuję się samotny.

 Podróż to nie to, do czego się dąży, lecz to, co wydarza się po drodze. Nie można zrozumieć drogi nie poznając jej krajobrazu, nie rozmawiając z ludźmi, nie smakując lokalnego jedzenia.

 To, co słuszne, i to, co łatwe to dwie różne rzeczy.

 Czasem to, czego pragniemy, nie jest tożsame z tym, czego nam potrzeba.

 Ponieważ jestem mężczyzną, niechętnie zjeżdżam na bok, żeby zapytać kogoś o drogę, bo to oznaczałoby, że ten ktoś pod pewnym względem jest mądrzejszy ode
mnie. A na pewno tak nie jest, bo ja siedzę sobie wygodnie w cieplutkim samochodzie, a on włóczy się pieszo.