Ileż radości może człowiekowi sprawić prymitywna prostota.

 Samotność to dziwna rzecz. Zakrada się cicho
i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.

 Lepiej spłonąć szybko, niż tlić się powoli.

 Modlitwa przynosi radość, kiedy człowiek jest sam.

 Straszliwa samotność znalazła ujście w gorących łzach...

 Zawiść. To cecha ludzi ograniczonych
i jednocześnie chorobliwie ambitnych.

 A kiedy człowiek uwielbia
czytać, otwiera się przed nim cały świat.

 Są chwile w życiu, kiedy trzeba
być ostrożnym, ale bywają też takie
momenty, w których po prostu
musisz mieć jaja i zaryzykować.

 Wariat, zakochany i poeta, wszyscy trzej z wyobraźni są utkani.

 Autorzy. Nawet ci normalni to świry.