(...) zawsze bądź dla ludzi łaskawy i szczodry, ale nigdy ...

 Śmierć ma oczy błękitne i zimne,
a wysokość obelisku nie ma znaczenia, nie
mają też znaczenia napisy, jakie się na nim wykuje.

 Pisanie nie jest życie, myślę jednak, że czasami może stać się powrotem do życia.

 Bo też nie ma większej
nienawiści, niż zrodzona z bliskości.

 -Ale czy jesteś pewna. Wybacz
mi to pytanie: czy jesteś pewna,
że będziesz z nim szczęśliwa?
-To nie ulega wątpliwości.
Już ustaliliśmy, że będziemy
najszczęśliwszym
małżeństwem na świecie.

 Najpiękniejszym miastem świata jest to, w którym czujemy się szczęśliwi.

 W ogóle niech mi będzie wolno
poradzić pani, Małgorzato, niech się
pani nigdy niczego nie boi. To rozsądne.

 Krótka ulga jest lepsza niż żadna!

 Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.

 Lepszy jeden rozumny czytelnik
z prawdziwą literaturą w ręce, niż dziesiątki tysięcy jamochłonów z papierem toaletowym w garści.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.