Rozpacz daje wolność- nadzieja czyni człowieka niewolnikiem.

 Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.

 Może to właśnie oznaczało miłość
- poświęcenie i bezinteresowność.
Nieistotne były serca, kwiaty i szczęśliwe
zakończenia, ale świadomość, że czyjeś
dobro jest ważniejsze od twojego.

 Człowiek walczy, by
przetrwać, a nie po to, by się poddać.

 Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.

 - Pamiętasz ... - zaczynam.
- Ja wszystko pamiętam - przerywa mi. - I właśnie dlatego tak mi z tym ciężko.

 Człowiek ma jednak niespożytą zdolność odradzania się na nowo.

 Ciemność nie jest problemem. Problemem jest samotność w ciemności.

 Znasz motyw, rozumiesz wszystko.

 Pozwól, aby ktoś zaczął Cię zdobywać, walczyć o Ciebie. Aby ktoś czuł, że musi zasłużyć na to, by Cię mieć. Żeby pomyślał, że to właśnie Ty jesteś z tej wyższej półki i że musi sprostać wyzwaniu. Coś, co jest trudne do zdobycia, jest dużo bardziej szanowane i cenione niż to, co samo przychodzi bez wysiłku.

z książki "Berek"

 Czasu nie cofnę, ani nie przyśpieszę...