Rozpacz daje wolność- nadzieja czyni człowieka niewolnikiem.
Rozpacz daje wolność- nadzieja czyni człowieka niewolnikiem.
W pewnych sytuacjach liczy się szczerość. Nie ma rozstań z godnością, niemal zawsze ktoś jest skrzywdzony, zraniony i kopnięty w dupę, czego skutki ciągną się za nim czasami do końca życia.
Warto jest żyć, choćby dlatego, że gdybyśmy nie żyli, nie bylibyśmy w stanie czytać ani roić opowieści.
I czemu to takie nic jest właśnie czymś dla mnie?
Nie kłamie tylko ten, co nic nie mówi.
Nie jestem stworzony do miłości, urodziłem się zbyt smutny.
Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.
Życie jest jak płótno, na którym można malować. Koloruję go swoimi myślami, działaniami i słowami. Zawsze staram się wypełniać je tęczowymi barwami, ale czasem nieuchronnie dodaję szarości. Taka jest niestety natura bycia człowiekiem.
Gaśniesz, bo wszystko ukrywasz, swoje emocje, problemy, swoją historię. Nie wiesz, kim jesteś, więc budujesz, nie czerpiąc z siebie.
I niech Bóg da (...), żeby już zawsze tak było... Z tobą i przy tobie (...).
Zazwyczaj otwierasz książkę w przypadkowym miejscu i oceniasz ją po fragmencie, na który trafiłeś? - Nie... - Wiec nie oceniaj mojego życia po momencie, w którym się w nim znalazłeś.