Bylibyście zaskoczeni, widząc, co odpadki potrafią powiedzieć o kulturze.

 Nie przyszliśmy na ten świat, żeby żyć. Przyszliśmy, by zostawić coś po sobie. Życie jest tylko odcinkiem czasu między dwiema wiecznościami. Większość ludzi żyje tak, jakby nigdy miała nie umrzeć, a umiera tak, jakby nigdy nie żyła.

 Reguły serca stoją przed regułami umysłu.

 Czymże jest człowiek, jeżeli nie maleńką duszą utrzymującą zwłoki w pozycji stojącej?

 Miast mówić lub milczeć, winno się działać.

 Istnieje depozyt wiary,
któremu staramy się być wierni.

 Bumerang, który wraca, nie jest tym, który rzuciłam.

 Niczyje życie nie idzie na marne.
Na marne idzie jedynie ten czas,
kiedy myślimy, że jesteśmy sami.

 Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła.

 Ale nie można oddawać serca dzikim stworzeniom: im bardziej się je kocha, tym silniejsze się stają. Mają siłę, żeby uciec do lasu. Albo polecieć na drzewo.
A wreszcie wzlatują pod niebo. I tak to
się kończy, panie Bell. Jeżeli pokocha
pan dzikie stworzenie, już zawsze
będzie się pan wpatrywał w niebo

 Człowiek czuje, że musi coś zrobić dla podtrzymania się na duchu.