
Muszę się spieszyć i żyć - tyle czasu się zmarnowało!
Muszę się spieszyć i żyć - tyle czasu się zmarnowało!
Pewnych rzeczy lepiej nie wyciągać na światło dzienne.
Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam nie wie już, czego naprawdę chce.
Poznając bez końca, bez
końca doznajemy błogosławieństwa;
wiedzieć wszystko byłoby przekleństwem.
Nie przestaje się kochać człowieka
tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.
Przeszłość potrafi nas dopaść
znienacka, nawet jeśli przez całe
życie staraliśmy się o niej zapomnieć.
Uczymy się z naszych błędów, nie zwycięstw!
Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.
Zmieniasz myśli, zmieniasz życie.
(...) nie żal mi życia. Nie chciało abym była szczęśliwa.
Czym jest człowiek, jeśli nie okruchem najmniejszej gwiazdy, przeniesionego w serce matki. Czym jest człowiek, jeśli nie kawałkiem nieba, zesłanym na ziemię, by błąkać się po niej jak cień.