Życie jest długie, ale śmierć jeszcze dłuższa.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Kiedy była smutna książki
podnosiły ją na duchu i rozpraszały nudę.

 Los to wymówka dla tych, którzy nie chcą wziąć odpowiedzialności za własne życie.

 Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.

 Kiedy człowiek boi się coś zrobić,
wtedy wie, że żyje. Ale kiedy człowiek
nie robi czegoś tylko dlatego,
że się boi, to wtedy jest martwy.

 Jak ty masz powód, żeby być
wesołym? Ty, biedaku? A jaki ty masz
powód, żeby być ponurym, wuju? Ty, bogacz?

 Może moja miłość nie jest z tego świata.
Gdy sobie uprzytomnię, jak straszny, jak
trywialny, cyniczny, groźny jest ten świat,
zastanawiam się, czy można, czy warto
jeszcze na nim kochać. Chciałoby się
powiedzieć, czy wypada jeszcze na nim kochać.

 Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.

 Co jest tam z tyłu?- spytał Julius. -Ach, nic. Czasami pytam o zdanie swoją potylicę.

 Szukam siły nie po to, by stać
się mocniejsza od innych, ale by zwalczyć swego najgroźniejszego przeciwnika : własne wątpliwości.