Życie bez miłości to pusta egzystencja.

 Ludzie wierzą, że będą szczęśliwi, jeśli przeprowadzą się w jakieś inne miejsce, lecz przekonują się, że to tak
nie działa. Gdziekolwiek się
udasz, zabierasz tam siebie.

 Myślałem, że jeśli wyjawię jedną tajemnicę, to z resztą pójdzie już bez problemu, ale okazuje się, że szczerość to nawyk, który wyrabia się z czasem a nie coś, co można uruchomić w dowolnej chwili.

 Dlaczego tak trudno nam słuchać,
gdy ludzie mówią o nas dobre rzeczy?

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Jeśli Cię kocha, moja droga, lubi wszystko to, co ty. To właśnie miłość.

 Kochamy się, bo ona tak samo mi się nie podoba jak ja jej, i nie ma nierówności.

 Bo podobno w tych snach są pociągi, a
w nich pełno wolnych miejsc, i są okręty, które chcą nas zabrać w długi rejs.
A tutaj jest tak smutno i tak zwyczajnie.
A raczej niezwyczajnie smutno.

 Znowu płakałem, niemożliwą przeszłością pijany.

 Ale na tym zasranym świecie
wszystko, co dobre, jest albo na receptę, albo wyprzedane, albo
osiąga taką cenę, że trzeba zapłacić duszą, żeby poczuć smak.

 Istnieją takie miejsca, które można, a nawet trzeba oglądać w ciemnościach.