(...) nigdy nie chcemy nikogo krzywdzić, tylko czasem tak wychodzi.

 Zaletą przeszłości jest to, że już nie wróci.

 Ankh – Morpork eksperymentowało z
wieloma systemami rządów, aż osiągnęło formę demokracji znaną jako Jeden Człowiek, Jeden Głos”. Patrycjusz był
tym Człowiekiem; miał Głos.

 Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Żeby przeżyć, decydujemy się na współpracę. Na wzajemną akceptację.

 Przecież wyznań miłości nie
należy się w życiu wstydzić, bo
przecież to od miłości zaczyna się życie.

 Celem każdej przyjaźni jest dawanie
drugiej osobie siły, gdy tylko tego potrzebuje.

 My, ludzie pracujący w tym fachu, mawiamy, że najniebezpieczniejszym zwierzęciem w zoo jest człowiek.

 A ja byłam gotowa mu
wybaczyć. Gotowa zrobić wszystko,
byle przeczołgać się z powrotem
przez czas i przestrzeń i cały równoległy wymiar egzystencji,
żeby tylko znów być z nim.

 I ruszyłem przed siebie kompletnie bez celu. Czasem trzeba po prostu wyjść na zewnątrz.

 Ludzie boją się tego czego nie rozumieją. A tego czego się boją nienawidzą.