Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.

 Zrozumiałem, że wtedy, gdy dąży się do najwyższych celów, jakie może sobie postawić człowiek, barykady stają się poręczami, każde niebezpieczeństwo staje się wyzwaniem, a nawet zło zaczyna nam służyć.

 Nigdy nie traktowałam cię poważnie. Gdy się spotkaliśmy, było już na to zbyt późno.

 Kiedy serce zostaje zranione, podejmuje własne decyzje.

 Wszyscy mamy swoje kryjówki i musimy akceptować dziwactwa u ludzi, których kochamy.

 Pytania są niebezpieczne, nie ruszaj ich,
będą spały. Zapytasz - zbudzisz, i znacznie więcej niż myślisz pytań powstanie.

 Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.

 Jesteś nie tam i nie tutaj. Jesteś podróżnikiem.

 Prędko może się zdarzyć, że nie dostrzeżemy drzew, widząc tylko las.

 - Nadal śni ci się,
że dręczysz zwierzęta?
- Nie, doktorze, śni mi się,
że dręczę pana.

 Nienawiść jest siłą przyciągającą - to po prostu miłość odwrócona plecami.