Życie składa się z wielkich nadziei.

 Prawdziwe było jedynie cierpienie. Reszta twoich uczuć to okrutna złuda.

 Geniusz i szaleństwo
często leżą bardzo blisko siebie.

 Równie ważne jest to, jak się żyje. W sytuacjach nie do zniesienia styl jest wszystkim.

 Słońce jest aroganckie, odwraca się od nas plecami kiedy tylko się nami zmęczy. Księżyc jest lojalnym towarzyszem. Nigdy nie odchodzi. Zawsze jest na miejscu, przygląda się oddany, widzi nas w naszych jasnych i ciemnych chwilach, nieustannie się zmienia, zupełnie tak jak my. Każdego dnia jest nową wersją siebie. Czasem słaby i wątły, innym razem silny i pełny światła. Księżyc rozumie, co to
znaczy być człowiekiem.

 Ludzie wolą diabła, którego znają, niż tajemnicę, której nie rozumieją.

 Stajemy się rzeczywistością. Co było - minęło, co będzie - jeszcze nie nadeszło, a tylko to, co jest, istnieje naprawdę. Tylko teraz jest nasze życie, to jedyna chwila, w której możemy działać, myśleć, czuć.

 Koty radzą sobie z większością
problemów, udając, że nie istnieją.
Zupełnie ja my, jeśli się chwilę zastanowić.

 Jeśli nie czujesz się godny by wyrosły
Ci skrzydła, nigdy nie oderwiesz się od ziemi.

 Tymczasem mnie największą radość sprawia nie czyn, lecz poznawanie.

 Czyż potrzeba zastanawiać się nad przeszłością, gdy teraźniejszość jest o tyle pewniejsza, a przyszłość o tyle jaśniejsza?