Chcę szukać w starych miastach i starych krajach zapachu dawnych ...

 Prawdę powie ci
zwierciadło a nie języki mężczyzn.

 Ruszyłem w stronę domu z poczuciem, że cały świat jest pułapką, z której nie ma ucieczki.

 Zawsze jest się na miejscu.
Czas jest przesądem. Oto wielka tajemnica życia.
Tylko nikt o tym nie wie.
Zawsze trudzimy się, żeby gdzieś dotrzeć.

 Żadna z historii , jakie ludzie opowiadają o mnie, nie zmieni tego kim naprawdę jestem.

 Za każdym razem, gdy wydaje mi się, że straciłem kawałek siebie, ty mi go przywracasz.

 Nie martw się, Astrid, to
tylko ETAP. Ogarniasz? Tylko ETAP.

 Byłem tak nieskończenie pusty i wydrążony, że tylko nieskończona nicość mogła mnie wypełnić.

 Jak wydobyć się z tego labiryntu cierpienia?

 - Przepraszam - wymamrotał nagle
- dlaczego ja właściwie płaczę, skoro mam wino?

 Ironia życia leży w tym, że żyję się do przodu, a rozumie do tyłu.