Trudno ufać komukolwiek, gdy wszyscy wokoło zawodzą.
Trudno ufać komukolwiek,
gdy wszyscy wokoło zawodzą.
Z czasem człowiek uczy się widzieć dużo więcej.
Nie nosisz przy sobie broni, leszczu? A powinieneś. Świat jest pełen niebezpieczeństw.
Często bywa tak, że największy spokój ducha daje nam poddanie się.
Bycie nieuprzejmym to niezbywalny przywilej ludzi, którzy płacą wasze rachunki.
Stajemy się rzeczywistością. Co było - minęło, co będzie - jeszcze nie nadeszło, a tylko to, co jest, istnieje naprawdę. Tylko teraz jest nasze życie, to jedyna chwila, w której możemy działać, myśleć, czuć.
To prawda, nigdy nie można odrzucać możliwości, ze wydarzy się cud.
Doprawdy zdumiewające, ile rzeczy może spieprzyć człowiek w ciągu jednego życia.
Człowiek jest tylko kępą trzciny, najdelikatniejszą w przyrodzie, ale to kępa trzciny myśląca. Nie trzeba wszechświata wziąć w garść, aby zgłuszyć jego pychę. Wystarczy zimno albo gorączka. Aby zniszczyć tę kępę trzciny, wystarczy kropla wódki.
Jeśli potrafisz udawać
szczerość, możesz dokonać wszystkiego.
Jeżeli cierpisz, płaczesz. Jeżeli
ogarnia cię wściekłość, wyprowadzasz
cios. Jeżeli budzi się w tobie nadzieja, szykujesz się na rozczarowanie.