Bardzo przykro jest spojrzeć nagle cudzymi oczami na to, do ...

 Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska;
gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku,
a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie.

 Musi być taka ufność, że Bóg prowadzi człowieka, jak dziecko.

 Złe rzeczy z czasem mijają.

 Dno jest dużo głębiej, aniżeli nam się wydaje.

 Matki są stanowczo najdroższymi istotami.

 Samotność okazała się dżumą naszych czasów.

 Najpiękniejszym miastem świata jest to, w którym czujemy się szczęśliwi.

 Kiedy coś przychodzi zbyt szybko, nie potrafimy tego w pełni docenić.

 Zawsze jest nadzieja - dość nadziei, by zrównoważyć naszą rozpacz. Inaczej bylibyśmy straceni.

 Gdyby Bóg chciał mnie czegoś pozbawić, to po co by to wcześniej tworzył?