Więc czepiamy się kurczowo tego, kogo boimy się stracić.

 Są piosenki, które porywają do tańca. Piosenki, przy których mamy ochotę śpiewać... Ale najlepsze piosenki to te, które przenoszą nas do momentu,
gdy pierwszy raz je słyszeliśmy i
jeszcze raz łamią nam serce.

 Zawsze jest taka godzina za dnia i w nocy, kiedy człowiek jest tchórzem.

 Przestrzegając błahych praw, można łamać wielkie.

 Kiedy uciekam, ważna jestem ja, uciekająca. Zapominam dokąd, bo już dawno uciekłam ze swojej głowy.

 To straszne uczucie, gdy męczą cię myśli, które odmawiają ułożenia się w zdania.

 Dobrze i pięknie jest tu, gdzie jesteśmy,
ale nie umiemy tego dostrzec, docenić ani
polubić, bo coś gna nas tam, gdzie nas nie ma.

 Dusza nie zna nic bardziej bolesnego niż oddech, który zaczyna się miłością, a kończy żałobą.

 Wszelkie urozmaicenia w historii można przypisać jedynie Bogu i diabłu.

 Ale nie można wiecznie żyć
wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.

 Zapytasz mnie, dlaczego nie opowiedziałam ci tego wcześniej. Ponieważ wiem, jaką siłę ma opowieść. Może zmienić bieg historii. Może ocalić życie. Ale można też w niej zatonąć na dobre.