Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, ...

 Igranie z ogniem wcale nie musi oznaczać, że się sparzysz.

 Dzielny umiera ze dwa tysiące razy, jeżeli jest inteligentny. Tylko po prostu o tym nie mówi.

 Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.

 Zawiść. To cecha ludzi ograniczonych
i jednocześnie chorobliwie ambitnych.

 Błogosławione niech będą moje
porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem.

 (...) to nie ważne, co się tam śniło pięknego, przebudzenie było straszne.

 W tym chyba właśnie sęk. Nikt nie wiem ze stuprocentową pewnością, w jakim stopniu
jego postępowanie odbija się na życiu innych. Bardzo często nie mamy bladego pojęcia.
Mimo to robimy, co nam się żywnie podoba.

 Czas, który nam dano, upływa, niezależnie od tego, czy go zużywamy, czy marnujemy; zawsze ucieka między naszymi palcami, zawsze jest nieuchwytny.

 Przekleństwo ludzkości polega więc
na tym, że dwie sprzeczne natury są ze
sobą na wieki złączone, że w otchłani dręczącego sumienia muszą toczyć tragiczne, nie kończące się boje.

 Morał z tej historii jest taki, że nie pamiętamy co się stało. To, co pamiętamy, staje się tym, co się wydarzyło.