... czepiamy się życia, nawet jeśli oferuje nam samo cierpienie.

 Głupio jest tęsknić do kogoś, kto tak konsekwentnie działa nam na nerwy.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Tęsknię za tą dziewczyną, którą byłam
przy niej, tęsknię za tymi wszystkimi ludźmi, którymi byliśmy. Już nigdy nimi nie będziemy. Ona zabrała ich wszystkich ze sobą.

 Zawsze jest coś, czego nie powinno być.

 Tymczasem mnie największą radość sprawia nie czyn, lecz poznawanie.

 Dopóki wierzysz, że dasz radę nie ma powodów sądzić, że będzie inaczej

 Życie jest za krótkie, żeby się nad sobą użalać więc zajmij się życiem, albo zajmij się umieraniem.

 Istnieje depozyt wiary, któremu staramy się być wierni.

 Nie martw się sprawami, których jeszcze nie rozumiesz.

 Ale ja lubię czekać. Potrafię czekać bez szkody dla siebie. Jeśli wiem, że czekanie ma sens.