- Miłość jest luksusem. - Nie. Miłość jest żywiołem.

 Destrukcja jest formą tworzenia.

 Rzeczywistość to nie jest to, co widzimy, ale to, jak to rozumiemy, jak o tym myślimy, jak to interpretujemy. To nie jest rzecz samoistna; to coś, co stale jest kreowane w naszych umysłach.

 Czas jest cennym skarbem, który posiadamy, ale jest skarbem dziwnym i paradoksalnym. Im więcej z niego marnujemy, tym więcej nam go zostaje.

 Niestety, czasami życie obchodzi się z nami okrutnie, a my nie możemy nic na to poradzić.

 Zło nie umiera nigdy. Zmienia tylko oblicze.

 Wydaje mi się, że nieraz myślenie szkodzi.
Czasem musisz posłuchać serca i zaufać instynktom.

 Kiedy przychodzi noc i zasypiamy, znikamy ze świata, a kiedy budzimy się rano, świat okazuje się zaskakująco ten sam, chociaż nikogo nie było, kto by go przez noc podtrzymywał.

 Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.

 Prawdziwi przyjaciele nie potrzebują pożegnań - prychnął smok. - Oni zawsze
są z tobą, nawet jeśli nie prosisz.

 Miłość? Jak można ją było znieść? Cierpieć z miłości? Gorzej. Cierpieć, bo nie ma miłości? Jeszcze gorzej. Cierpieć, bo jest, cierpieć, bo nie ma, cierpieć, że na co dzień nic o niej nie wiadomo.