
Boję się że pewnego dnia stracę to wszystko, co nie ...
Boję się że pewnego dnia stracę to wszystko,
co nie dość kochałem. Pamiętaj i nie wahaj
się kochać tego, co kochać warto
Ktoś z zewnątrz musi przyjść i podać mi rękę, by wyprowadzić mnie z moich ciemności.
Żeby przeżywać życie, trzeba widzieć
w nim sens. Żeby chcieć rano wstać z
łóżka, trzeba widzieć w tym jakiś cel.
Najlepiej się nie zatrzymywać. Najlepiej nie myśleć. Tylko walczyć.
A wie pan co jest najlepszego w złamanym sercu? (...) Tak naprawdę można je złamać tylko raz. Reszta to ledwie zadrapania.
Była w tym okrutna ironia, że aby ocalić ludzi, trzeba zniszczyć kościół.
A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...
Kochanie to odwaga. Prawdziwa odwaga. To jest tajemnica miłości, prawdziwej miłości, która zna swoją moc. To jest odwaga mierzenia się z nieistotną przyszłością, nieznana, nieprzewidywalna. To jest odwaga mierzenia się samemu ze sobą, ze swoją samotnością.
Zabytkowe domy lepiej podziwiać, niż w nich mieszkać.
Miłość nie słucha dobrych rad, lecz idzie za głosem serca.
Jeśli dobrze się
wwąchać, to wszędzie śmierdzi.