
Boję się że pewnego dnia stracę to wszystko, co nie ...
Boję się że pewnego dnia stracę to wszystko,
co nie dość kochałem. Pamiętaj i nie wahaj
się kochać tego, co kochać warto
Spojrzeliśmy na siebie
szukając słów, które nie istniały.
Należy wszelkie sprawy osobiste zostawić za drzwiami. Ogarniać świat trzeba umysłem, nie sercem. Serce jest zawodne jak zawiłości losu, ma swoje uwarunkowania, sympatie i antypatie, wszystko więc rozstrzygać musi umysł.
Da Bóg doczekać dni tych kiedy, wrócimy znów do dawnych wad.
Najważniejsze, to dobrze wykonywać swój zawód.
Czy to możliwe,żeby dziecko było bardziej dojrzałe, odpowiedzialne i mądrzejsze niż jego rodzice?
Sześćdziesiąt dwa tysiące czterysta powtórzeń przeradza się w jedną prawdę.
Dom to oglądanie księżyca
wschodzącego nad szałwią i
towarzystwo kogoś, kogo
można przywołać do okna,
żebyście obejrzeli to razem.
Dom jest tam, gdzie tańczysz
z innymi, a taniec to życie.
Życie składa się z małych tajemnic.
Nie ma potrzeby bać się rzeczywistości. Wystarczy ją przyjąć do wiadomości i popłakać kilka dni.
Marzenia czekają na odkrycie w
tym, co porusza nas do głębi, co kochamy
- jakieś miejsce, fragment książki, filmu, obraz.