(...) z każdym upływającym dniem pamięć o tym, kim kiedyś ...

 Pragnienia są silniejsze niż moja wola.

 Ktoś kto siedzi po uszy w gównie raczej nie pachnie fiołkami.

 Wszystko w tym życiu
można przebaczyć. Poza prawdą.

 Za każdym razem, gdy Eliana dotykała piórem strony, szukała swojej tożsamości.

 Jakie to cudowne, gdy ktoś czeka na nas u celu podróży.

 - Wie Pan, okropnie smutne te Pana obrazy. - A życie jest wesolutkie, co?

 A z zakochanymi rozmowa jest zawsze bezcelowa.

 Dopiero w samotności człowiek jest naprawde sobą.

 Nadzieja może być bardzo bolesna, jeśli wciąż na nowo doznaje się rozczarowań.

 Każdy człowiek jest rzeką, płynie i przemija; ale tak jak rzeka ma szerokie brzegi pełne koryt i nurtów, tak i człowiek ma spacery możliwości - jest nie tylko on, ale też jego możliwe ja.