Historia żyje pamięcią. Umiera, gdy przestaje z nią rozmawiać.

 Nikt nie bywa równie intelektualnie leniwy jak naprawdę inteligentny człowiek.

 Serca są kruche.I nawet kiedy człowiek zdrowieje,już nigdy nie jest taki jak wcześniej.

 To własne wspomnienia,
nie duchy, nawiedzają ludzi.

 Każdy zna ogrom swego cierpienia i tylko on sam może ocenić, czy jego życie ma sens.

 Szeroka jest sieć niebios lecz jej oka drobne.

 Chyba wszyscy przed czymś uciekamy.
Tylko że wciąż próbuję zrozumieć, co to jest.

 Stąd wszyscy mamy potrzebę szukać i dążyć do czegoś, co zawsze wydaje nam się nieosiągalne... Przy wzroście duchowym zawsze zostaje w nas wieczne pragnienie czegoś nieznanego, którego poszukiwanie jest źródłem głębokiej radości.

 Na początku stworzono
wszechświat. Zezłościło to mnóstwo
ludzi i zostało powszechnie uznane za błąd.

 Skupiam się na przezroczystym
kwadracie wciśniętym pomiędzy mnie
a moją wolność. Pragnę roztrzaskać ten
betonowy świat i natychmiast o nim
zapomnieć. Chcę być większa,
lepsza, silniejsza.

 I wtedy to Prosiaczek dowiedział się, jakim był Głupim Prosiaczkiem.