Bóg daje nam miłość: coś do kochania wypożycza nam.

 Nie ma nic bardziej względnego
niż piękno. Jedna róża to piękno. Dziesięć
róż to coś drogiego. Sto róż to nuda.

 Czy niezwykłe skupienie
osiągane w samotności ma
swoją wygórowaną cenę, którą
jest samotność właśnie?

 A tęsknota za tym, czego nie można
mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 Prawdziwa miłość to rozmowa, która trwa całe życie.

 Nie ma nic gorszego niż nieodwzajemniona tęsknota. To nawet gorsze niż nieodwzajemniona miłość. Znacznie gorsze.

 Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.

 Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.

 Przeszłość jest obcym krajem: tam wszystko robią inaczej.

 Nie uśmiechała się, nie znała smaku uśmiechów.

 Ci, którzy potrafią - robią,
ci, którzy nie potrafią - uczą.