Bóg daje nam miłość: coś do kochania wypożycza nam.

 Będę o tobie pamiętać. I ty o mnie nie zapomnij. Nie pozwól, by życie szło obok. I nie opłakuj wspomnień.

 A więc to prawda. Istnieje życie po
śmierci. I jest takie samo. Ja to mam pecha.

 Ludzie szczęśliwi stają się
samowystarczalni, oddychają innym
powietrzem i podlegają innym siłom grawitacji.

 W pośpiechu nie docenia się cudów.

 Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.

 Żyj na poziomie buraka, a życie będzie słodkie.

 Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna...

 Miłość jest być może najwierniejszym doradcą, ale drugie miejsce zajmuje gniew.

 Odrobina złudzeń na swój temat może być istotnym składnikiem przepisu na szczęście.

 Najczęściej nasi najlepsi przyjaciele są sprawcami naszego upadku.