Bóg daje nam miłość: coś do kochania wypożycza nam.

 Trzeba żyć, jakbyśmy mieli umrzeć jutro; a pracować, jakbyśmy mieli żyć wiecznie. Właśnie o to w życiu chodzi, aby adamaszek nie wyrósł zadość na mgle.

 Nie ma większej przykrości, jak zostać powieszonym niepostrzeżenie.

 Niektórzy to tak chodzą,
jakby się sami nieśli pod pachą.

 Wszyscy jesteśmy daleko od domu. Zaszliśmy zbyt daleko.

 Wyrzuty sumienia gdy je wytłumić pracą lub alkoholem w końcu cichną by całkiem umilknąć.

 Nie składam obietnic,
których nie zdołam dotrzymać.

 Czasem od rozpaczy do pogodzenia się
z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.

 Pamiętaj czytelniku, że mimo słabości miał serce.

 Właśnie zerwałem z dziewczyną, która
nie była nawet moją dziewczyną. Powinni przyznawać za coś takiego nagrody.

 A moje łzy, nie wypłakane widać, zapiekły się w sercu. Może dlatego tak mnie ono boli?