Wszystko się zmienia w moim życiu, a świat pozostaje taki ...

 Czuła się bardzo stara, dojrzała i
mądra, co oczywiście było najlepszym
dowodem, że była jeszcze bardzo młoda.

 Więc czepiamy się kurczowo tego, kogo boimy się stracić.

 Kiedy człowiek dorasta traci też
przyjaciół- jeśli ma szczęście to tylko
tych niewłaściwych, którzy może nie są tak
dobrzy, jak się o nich kiedyś myślało. Jeśli
masz szczęście, to uda się utrzymać tych,
którzy są prawdziwymi przyjaciółmi, tych,
którzy zawsze przy tobie trwali... Nawet
jeśli tobie się wydawało, że nie trwają.
Bo tacy przyjaciele są cenniejsi od
wszelkich diademów świata.

 Zło pozostaje. Zawsze. Możesz z nim walczyć, ale nigdy do końca go nie pokonasz.

 Łatwo komuś nagadać w gniewie, trudniej to potem naprawić.

 (…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ono zaistnieć.

 Książka raz przeczytana staje się jedynie trofeum. Niczemu więcej nie służy.

 Sztuka życia polega na tym, aby doświadczać radości z małych rzeczy. Zauważać detaily i nauczyć się cieszyć tym, co mamy, zamiast ciągle dążyć do posiadania więcej.

 Człowiek ma jednak niespożytą zdolność odradzania się na nowo.

 Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.