Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś ...

 Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie, a potem drugich.

 Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Ty plugawa świnio! W tej wsi to ja mam na to monopol.

 Nie należy spatałaszyć
szans, które dostaliśmy do rąk.

 Żal przychodzi wtedy, kiedy jesteśmy rozczarowani sobą i swoimi wyborami.

 Sen jest przereklamowany. Niezdrowy nałóg, którego staram się unikać, kiedy tylko się da.

 Niektórych rzeczy nie możemy w sobie zmienić, choćbyśmy nie wiem jak tego pragnęły.

 Moje myśli opiekują się Tobą. Niezależnie czy bez Twojej, czy za Twoją zgodą.