Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.

 Jedźmy już z tym koksem.

 Jak ty-właśnie ty-zamierzasz
wydostać się z tego labiryntu cierpienia?

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Wszyscy ludzie są mniej lub bardziej dziwni. Jestem człowiekiem, a więc jestem mniej lub bardziej dziwna.

 Tylko Bóg ma prawo mnie obudzić.

 Trudno mówić o rozczarowaniu,
gdy potwierdzają się twoje oczekiwania.

 A choćbyś pękł, nie zmieni się postępowanie ludzi.

 Kłopot z ludźmi dzisiaj polega na tym, że brakuje im godności.

 Za często mówię prawdę, to grzech.

 Czasem trzeba odciąć stare rzeczy, żeby zrobić miejsce dla nowych.