Wstawaj i żyj swoim życiem na kredyt. Idź szukać radości. I idź ją rozdawać.
Tak już jest z marzeniami, życie podcina im skrzydła.
Z każdej książki, którą przeczytałam, zaczerpnęłam jeden paciorek filozoficznej mądrości, a wszystkie nawlokłam na różaniec, który miał mi wystarczyć do końca życia.
Życie to taka trochę za krótka kołdra.
Nie można stworzyć miłości z niczego.
Potknęłam się o rzeczywistość.
Kochanie to odwaga. Prawdziwa odwaga. To jest tajemnica miłości, prawdziwej miłości, która zna swoją moc. To jest odwaga mierzenia się z nieistotną przyszłością, nieznana, nieprzewidywalna. To jest odwaga mierzenia się samemu ze sobą, ze swoją samotnością.
Ale dla mnie nie ma ani
poniedziałku, ani niedzieli: są
tylko dni popychające się w bezładzie.
Piękno tej chwili miało po prostu stać się naszym życiem.
Niechętnie cokolwiek przyrzekałam.
Zbyt łatwo było nie dotrzymywać słowa.
