Jesteśmy myślami pełnymi uczuć i uczuciami, które chcemy zrozumieć

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Chwile szczęścia są jak lalki matrioszki. Schowaną w sobie małe, jedna chyba zawiera setki innych, tak samo szczęśliwych; tylko mniejszych.

 Ten, kto czuje zbyt mocno, bardziej cierpi.

 Życia, choćby nie wiem ile się przeżyło, też się nie rozumie.

 Samce wywodzą się z zimna. Jak śmierć.

 Marzenia to jedyna rzecz na świecie, której nie możesz komuś zabrać. Można je spełniać albo nie, ale marzyć zawsze można. Te małe marzenia są właśnie tym, co pomaga przetrwać.

 Ze mnie taki był święty jak z kartofla granat-z daleka każdy by się pomylił.

 Destrukcja jest formą tworzenia.

 Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.

 Wiem, wiem, to trudne, jednako trzeba wziąć się w garść, żeby żyć, choć nie ma po co.