
Paradoksalnie [...] w samotności i udręce dorastania, nauczył kochać się ...
Paradoksalnie [...] w samotności i udręce dorastania, nauczył kochać się ludzi.
Trafiłeś we mnie jak strzała, która zna cel. Lecz cel nie znał strzały.
A z pustką, którą w sobie
nosisz, gdzie do tej pory zaszłaś?
Narzucanie swojej woli jest
właśnie tym, czego miłość nie robi.
Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.
Jeśli potrafisz udawać
szczerość, możesz dokonać wszystkiego.
Nie rób w nocy niczego, czego mogłabyś żałować o poranku.
Ani słowa. Jeśli panu się
wydaje, że jest pan jedynym, któremu
doskwiera ból istnienia, to się pan myli.
W Niebie, brakuje wszystkich interesujących ludzi.
Książki były konieczną ucieczką, którą zawsze podejmowałam z radością.
Chcę, żebyś był lepszym człowiekiem,
niż ja byłem. Niech nikt ci nie mówi,
kim jesteś albo kim powinieneś być.