Paradoksalnie [...] w samotności i udręce dorastania, nauczył kochać się ...

 Powietrze tu dookoła ma w sobie coś pradawnego.

 O wierności się nie mówi, wiernym się jest.

 Zdałem sobie sprawę,że naszą wartość mierzy się głównie tym,ile dobrego robimy dla innych.

 Uwiedź mój umysł, a dostaniesz moje ciało,
odkryj mą duszę, a będę Twoja na zawsze.

 Każde słowo jest jak niepotrzebna plama na ciszy i nicości.

 Właśnie o to chodzi w dorastaniu, prawda? O to by nie dać po sobie poznać,że się cierpi.

 Na jednego świętego musi przypadać jeden wredny

 Głupia rzecz miłość... Poznajesz,
kochasz, cierpisz... Potem jesteś
znudzony, albo zdradzony.

 W kosmosie nikt nie usłyszy, że wrzeszczysz jak mała dziewczynka.

 Czas jest najbardziej niemiłosierną bestią.