
Paradoksalnie [...] w samotności i udręce dorastania, nauczył kochać się ...
Paradoksalnie [...] w samotności i udręce dorastania, nauczył kochać się ludzi.
Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.
To złodzieje i przestępcy. Zawsze szukają najłatwiejszego sposobu, a nie najrozsądniejszego.
Jeśli dostało się gwiazdkę z nieba, czy wypada jeszcze pożądać słońca?
Kiedy pali się za sobą mosty, najważniejsze jest, by nie stać na nich, rzucając zapałkę.
Jedyna moja rada na ludzi to się z nich śmiać.
Każda historia jest gdzieś wzdłuż
drogi tragiczna. Musisz tylko wiedzieć,
gdzie przestać opowiadać historię aby
sprawić by się szczęśliwie skończyła
Co rzucisz za siebie, znajdziesz przed sobą.
W tangu bowiem nigdy nie chodzi o jedno. Chodzi o wszystko.
Zawsze jest tak, że z końcem czegoś rodzi się nowa nadzieja
Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.