Wobec tego cieszę się, że jestem pierwszy.

 Rozmowa tworzy bliskość.

 Nigdy nie pytam, co jest dobre, a co złe, tylko, co mi sprzyja, a co mi szkodzi.

 Poświęcenia dokonuje się z miłości.

 Właśnie to, że mówię
głupstwa, czyni mnie człowiekiem.

 Kiedykolwiek byle nie dziś, nie dziś. Jak gdyby jedynym właściwym czasem życia była przeszłość.

 Lęk oznacza głębokie, mdlące poczucie,
że za chwilę stanie się coś strasznego.

 Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco
mocno, ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.

 Nie jesteśmy w stanie uchronić ludzi przed popełnianiem błędów, a świata przed złem.

 Przygoda jest wszędzie, jeśli tylko wie się, gdzie patrzeć.

 - Prawda - mówi - to tylko brutalne przypomnienie, dlaczego wolę żyć w kłamstwie.