Choćby nie wiem ile czasu upłynęło, nic bzdury w prawdę nie obróci.
Czy ty jesteś bardzo odważny?
- Średnio. - A co zrobiłeś najodważniejszego w swoim życiu? - Wstałem dziś rano.
Przekonałem się, że w życiu nie ma sprawiedliwości. Jeśli w szkole czegoś uczą, powinni uczyć właśnie tego.
Wielu ludzi chciałoby kochać, ale boi się,
że trzeba za to poświęcić coś z przeszłości
albo przyszłości. Ty nie masz nic do
stracenia, bo masz tylko teraźniejszość.
Gdzie kończy się
rozwaga, a zaczyna chciwość?
Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?
Świat dzieli się na dwie połowy,
w jednej z nich jest nie do życia,
w drugiej nie do wytrzymania.
- Prawda - mówi - to tylko brutalne przypomnienie, dlaczego wolę żyć w kłamstwie.
Nie można żyć tylko po to, żeby coś przetrwać, jak koń, który kopie ziemię, albo też człowiek, który ostrzy noże. Nie można żyć tylko po to, aby żyć. Nie ma pewności, że życie to coś więcej niż złudzenie, nic więcej niż sen.
Żyj szybko, umieraj młodo, Kochanie...
