Kto by pomyślał że utrata palca i pół litra krwi tak dobrze działa na poczucie humoru
Tu nie chodzi o psa. Strzeż się właściciela.
Poznaje się świat, poznaje język opisu
świata, ale nie poznaje się siebie. Większość ludzi
- prawie wszyscy, jak sądzę- do śmierci nie nauczy
się języka, w którym mogliby siebie opisać.
(…) życie to film z jednym tylko ujęciem, nie ma dubli.
Podziwiał ich. Byli idealistami. On był tylko realistą. I było mu wstyd.
Słowa nie zawisły w powietrzu, wniknęły natychmiast w ciało. I w zależności od tego, jakie one były, ciało to albo zdrowiało, albo umierało.
Czas nie istnieje,
dlatego nie należy go tracić.
Nie ma paragrafu, to jest kłopot, mówię, jest paragraf, to kłopotu nie ma.
Tym,co nas oddala od innych,nie jest to,co o nich wiemy,ale to,czego im nie mówimy.
Tym było moje życie?Pasmem,prób przez które musiałam przejść?
